بازگشت
پدرود محمد عاقل بیرنگ کوهدامنی
پیام تسلیت ازسوی سلطان علی کشتمند پیام تسلیت ازسوی سلطان علی کشتمند

 

با دریغ و درد که بیرنگ کوهدامنی، شاعر عصر خود، شاعر زمانه های درد واندوه، چشم از جهان پوشید، سخن سرایی که از میهن و مردم به غم نشسته آن رنج میکشید. کوهدامنی شاعری مردمی، نویسنده و هنرمندی حساس، با احساس و میهندوست بود که درد و رنج مردم و شرایط مهاجرت اجباری و غربت دوری از میهن، روان ببسیبیسیسبیسبیسبیبیسببسبرا میآزرد.

 من البته نه شاعر هستم و نه سره کننده یی ادبی که درباره ویژگیهای هنری سروده های کوهدامنی سخن بگویم و صرف دراین پیام تسلیت به محفل وداع با شادروان، از شخصیت انسانی و فرهنگی وی یاد می نمایم.

کوهدامنی انسانی وارسته، آزاد اندیش و با مناعت بود. او سالهایی را بعنوان کتابدار سپری کرد و چیزهای زیادی آموخت. درآن سالها بود که  همدیگر را بلحاظ فرهنگی شناختیم و این آشنایی در سالهای مهاجرت تداوم یافت. او درسالهای پیشین، و پیش از آن که به آموزش ادبیات زبان مادری، زبان زیبای فارسی در سطح عالی بپردازد، احساس درونی خویش را در قالبهای زیبای شعری با خوشبینی و نشاط بیان میکرد. او درآن زمانه ها نسبت به آینده میهن و مردم خویش سرشار از نیرو و امید سخن میگفت و شعر میسرایید. وی درسالهای هفتاد خورشیدی مجبور به ترک مبهن گردید وبرای چندی درتاجیکستان که به نسبت همزبانی، درآنجا خود را چندان بیگانه احساس نمیکرد، اقامت گزید و به کارفرهنگی پرباری پرداخت. ولی درسالهای بعد که انسان دشمنی، برتری جویی ، فرهنگ ستیزی و خشونت درکشور بیش از پیش گسترش یافت و وی رهسپار غرب گردید، این وضع بر روان وی تأثر ژرف و غم بزرگ بجا گذاشت. او بلحاظ شخصی دگر روی شادی و نشاط را ندید. او دراین دوران اشعار خوب آفرید، ولی وضع ناهنجار و خشونتبار سالهای اخیر چنان بر روان و اندیشه وی سایه افگنده بود که در شعرهای ناب او ازیکسو عصیان و پرخاش و ازسوی دیگر نشانه هایی از تأثر وافسردگی تا مرز ناامیدی بازتاب می یافت.

کوهدامنی نسبت به انسان و انسانیت احترام بزرگ ابراز میداشت. چنانکه درشعرهای وی فرهنگ و تمدن انسانی جایگاه ویژه دارد، ولی دربرابر واپس گرایی، سنگدلی وبیرحمی، پرخاشگرانه سخن گفته است. او نه تنها از ستم بر انسانها، بلکه از دستبرد بر میراثهای فرهنگی نیز با حسرت و افسوس یاد میکرد و گواه آن سروده یی بی همتای وی دررابطه به تخریب تندیسهای بودا دربامیان است.

مرگ نابهنگام کوهدامنی مایه تأثر و تأسف ژرف برای فرهنگیان افغانستان و نبود او برای جامعه های فرهنگی در درون و برون کشور یک ضایعه بزرگ است. ولی یادگارهای وی در شعر های ناب میهنپرستانه اش ماندگارخواهد بود. من درگذشت او را به خانواده، دوستان وی و فرهنگیان افغانستان تسلیت میگویم و روانش را شاد میخواهم، یادش گرامی باد !

 


December 20th, 2007


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
بیانات، پیامها و گزارشها